توضیحات
بررسی سیم ترمز دستی سراتو سایپا:
ترمزدستی یک سیستم ایمنی و ثابت نگاه دارنده خودرو محسوب می شود که تقریبا جدا از سیستم ترمز معمولی خودرو است. معمولا ترمز دستی برای ثابت نگاه داشتن خودرو در سطوح شیب دار مورد استفاده است. در این حالت راننده ترمز دستی را فعال کرده و سپس پای خود را از روی ترمز بر می دارد و خودرو ثابت خواهد ماند. معمولا به ترمز دستی، ترمز پارک نیز گفته می شود چون در مواقعی که خودرو را پارک می کنیم نیز معمولا از آن برای عدم حرکت خودرو به جلو یا عقب استفاده می شود. ترمز دستی نسبت به ترمز معمولی خودرو، قدرت عملکردی کمتری داشته و از آن نمی توان به عنوان یک گزینه برای ترمز معمولی استفاده نمود. از ترمز دستی برای متوقف ساختن خودرو در سطوح شیب دار، پارک خودرو، انجام حرکات نمایشی و کم کردن سرعت خودرو در مواقع اضطراری استفاده می شود.
ترمز دستی:
این وسیله اصولا سمت راست راننده و پشت دنده قرار دارد. با بالا کشیدن آن سیم ترمز دستی عمل کرده و با فشار شاسی روی دسته سیم ترمز دستی آزاد می‌شود. در یک سری از خودروهای آمریکایی، ژاپنی و فرانسوی یک ترمز اضطراری پایی طراحی شده با این تفاوت که به جای دسته ترمز دستی در سمت راست راننده، یک پدال فشاری در سمت چپ خودرو با فاصله حدود ۱۵ سانتیمتری از پدال ترمز در خودروهای دنده گیربکسی و فاصله حدود ۲۰ سانتیمتری در خودروهای اتوماتیک نصب گردیده است. با فشار پا بر روی این پدال، ترمز درگیر شده و با کشیدن ضامن قفل ترمز از حالت درگیر بودن آزاد می‌شود.
انواع ترمز دستی
پیشتر سه فرم ظاهری ترمزهای دستی را که در داخل کابین مشاهده می‌کنیم شرح دادیم. اکنون درباره تفاوت‌های اساسی‌تر این ترمزها صحبت خواهیم کرد. ترمزهای دستی در گذشته بیشتر به شکل اهرمی یا پدالی در داخل خودرو تعبیه می‌شدند و ترمز دستی‌های دکمهای، نمونه به روزتر و جدید‌تر این سیستم محسوب می‌شوند. اما به غیر از تفاوت در شکل ظاهری سیستم، نحوه عملکرد مدل‌های ترمزهای دستی نیز متفاوت است. در واقع ترمزهای دستی بر اساس نحوه عملکردشان به دو دسته تقسیم می‌شوند که عبارتند از:
– ترمزهای دستی مکانیکی (پدالی و اهرمی)
– ترمزهای دستی برقی یا الکترونیکی (دکمهای)
اما معمولا قطعات و بخش‌های فنی ترمز دستی در هر دو نوع روی دو چرخ از خودرو و عموما چرخ‌های عقب سوار می‌شوند
مزایا و معایب ترمز دستی‌های مکانیکی
ترمزهای دستی مکانیکی سال‌ها از اصلی‌ترین مورد شکایات رانندگان بودند. این در حقیقت عیب بزرگ خودروها بود که تغییر چندانی هم در شرایط آن‌ها ایجاد نمی‌شد. همین معایب باعث شد تا کم‌کم ترمزهای دستی الکترونیکی جایگزین آن‌ها شوند. گرچه این سیستم‌ها مزایایی نیز دارند. اکنون به بررسی دقیق‌تر این مزایا و معایب می‌پردازیم.
معایب:
نیاز به نیروی انسانی زیاد جهت فعال سازی ترمزها، بخصوص در مدل‌های اهرمی که نیاز به نیروی بیشتری برای حرکت اهرم دارد
نیاز به دقت در حرکت دادن اهرم‌ها در مدل‌های اهرمی برای فعال‌سازی دقیق و کامل و یا رهاسازی آن‌ها
استهلاک بالای لنت‌ها به خصوص درصورت غیر فعال شدن یا فعال شدن ناقص و کشیدن و رها کردن نادرست اهرم
استهلاک بالای قطعات
گاهی قدرت ناکافی لنت‌ها برای ایستایی چرخ‌ها و خودرو و کاهش سریعتر این قدرت
ناتوانی در کنترل خودروهای دنده اتوماتیک در سربالایی‌ها یا سرپایینی‌ها
اشغال فضای کابین در مدل‌های اهرمی
نیاز به دقت و توجه همیشگی برای غیر فعال کردن آن پیش از شروع حرکت
مزایا:
* تعمیر راحت و کم‌دردسر
* هزینه پایین تمام شده تولید
* هزینه پایین سرویس‌های دوره‌ای و تعمیرات
* قیمت پایین قطعات یدکی
یکی از معایب بزرگ سیستم‌های ترمز دستی مکانیکی امکان حرکت خودرو در مواقع فعال بودن آن است. این مشکل که در صورت ساییده شدن لنت‌ها ایجاد شده و با نزدیک شدن به زمان سرویس‌شان تشدید می‌شود. به این ترتیب که گاهی راننده فراموش می‌کند اهرم ترمز دستی را آزاد کند و لنت نیز قدرت لازم برای قفل نگه داشتن چرخ‌ها را ندارد. پس خودرو با ترمز دستی فعال شروع به حرکت می‌کند و این اشتباه تقریبا رایج منجر به آسیب جدی به قطعات خودرو می‌شود. البته در صورت سلامت لنت‌ها و کیفیت مناسب آن‌ها معمولا ترمز دستی فعال چرخ‌های عقب را کاملا ثابت و بی حرکت نگه می‌دارد و در صورت حرکت با ترمز دستی رها نشده، چرخ‌های عقب روی سطح جاده کشیده می‌شوند که باعث می‌شود راننده متوجه این اشتباه شود. این خطا در خودروهایی با سیستم‌های قدیمی ترمز دستی مکانیکی بسیار پرتکرار بود. بهترین توصیه برای جلوگیری از بروز این مشکل دقت و توجه به زمان سرویس لنت‌ها و نیاز آن‌ها به تعویض‌شان است.
قطعات مشابه:
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.